Kunst in 't Voorhuys Kunst in 't Voorhuys
Onderweg naar ...

Je werk laten zien is altijd spannend. Enerzijds wil je als fotograaf je werk delen met de wereld om je heen. Je wilt laten zien waar je mee bezig bent. Anderzijds is het ook best spannend. In de foto’s laat je iets van jezelf zien. Het is persoonlijk, en daarom is het ook kwetsbaar. Tegelijkertijd maakt dit het juist ook weer zo mooi. Immers waar anders dan in een kerkgebouw kun je kwetsbaar zijn?
Het project met als werktitel Roads is in 2017 ontstaan nadat ik het nummer 'Child of the Wind' luisterde. In dit nummer zingt Bruce Cockburn over paden die je in je leven kunt nemen. En over paden die je als het ware roepen. Het gaat over zowel het aardse, down to earth, als ook de spirituele weg die je bewandelt. Nadat ik er wat langer over had nagedacht, inspireerde het mij om in beeld te brengen welke paden ik gelopen heb en welke paden mij toefluisteren. 
Elk mens heeft in zijn leven z’n eigen weg te kiezen. Soms gaat het om hele aardse duidelijke keuzes, soms start je op een pad waar je niet weet waar het eindigt. Soms ben je zeker van je zaak, en soms ook wer juist helemaal niet.
De beelden laten je mijn zoektocht zien in de paden waartoe ik me aangetrokken voel. De manier van fotograferen heb ik bewust gekozen zodat er ruimte over wordt gelaten aan de verbeelding van de kijker zelf: ruimte om je eigen laag te kunnen ontdekken.
Ik wil je daarom graag uitnodigen om een moment stil te staan bij wat je ziet. Misschien kom je dan onderweg iets van jezelf tegen. Ik wil hierbij afsluiten met de woorden van Anaïs Nin dat "we de dingen niet zien zoals ze zijn, maar we zien ze zoals wij zijn".
André Potters-Kemp
Vertelfotograaf
terug