Het Kerkhof bij de Dorpskerk Het Kerkhof bij de Dorpskerk
Toegang tot het Kerkhof, vanaf het Kerkplein, is van zonsopgang tot zonsondergang.
 
  • Beheerder: de heer H.J. Walvaart tel. 071-5614465.
  • Administrateur: de heer K.A. de Vries  tel. 071-5614443, emailadres.
Het historische kerkhof in ruste wordt onderhouden door vrijwilligers van de Protestantse Gemeente Voorschoten. Het kerkhofteam is er elke dinsdagmiddag.
Giften voor onderhoud, snoeien van de oude bomen, nieuwe aanplant, gereedschap etc.,    van het historische Kerkhof zijn welkom op:
rek nr.  NL 06 INGB 0000 1541 42 ten name van: Prot. Gem. Voorschoten Beheercie Dorpskerk.

U vindt op de site de volgende PDF bestanden: * “overgeschreven stuk”


Hier volgt een enthousiast verhaal van één van de vrijwilligers (Willem van Delft):

Dit jaar staat in het teken van groen. Maar dat geld eigenlijk natuurlijk voor alle jaren.
Zo ook op het kerkhof, waar wij ieder jaar weer streven naar een mooie groene tuin, afwisselend met bloemen al naargelang het jaargetijde.
Ook proberen wij, de mensen van het kerkhofteam, zoveel mogelijk variatie in groen aan te brengen. In tegenstelling tot zo’n 20 jaar geleden, toen het hele kerkhof zo’n beetje overwoekerd was met klimop, hebben we nu een rijke variatie aan bomen, struiken, planten en bloemen. De klimop hebben we niet uitgeroeid, maar daar waar het het beste uitkomt mag het zijn best doen om zijn mooie donkergroene kleur ten toon ten spreiden.
Op de achtergrond van de graven staan mooie struiken en soms een boom.
In het voorjaar bloeien de seringen en ruiken ze heerlijk. Ook de rijk bloeiende meidoorn en sleedoorn doen dan hun uiterste best om de mooiste struiken van het kerkhof te zijn.
Rondom het kerkhof staan groene en bonte hulst die in het najaar vol zitten met mooie rode bessen. Ook de familie van de naaldbomen mogen we niet vergeten. Vanaf de kleinste kruipende jeneverbes tot de grote bomen van de Libanonceders zijn hier vertegenwoordigd.
De hoogste bomen zijn de bladverliezende bomen zoals de zomereik, de treurwilg en de bruine treurbeuk. De zomereik is de oudste boom op het kerkhof en heeft al twee wereldoorlogen meegemaakt. Hij is in 1913 geplant maar was toen ook al een paar jaar oud.
Je kan wel zeggen dat hij 110 jaar oud is.
Sinds een paar jaar staan er ook 4 winterharde hibiscussen en deze hebben heel mooi gebloeid deze zomer.
Vroeg in het voorjaar beginnen de eerste bolbloemen al te bloeien. De vroegste tekenen van een onafgebroken reeks van steeds weer andere bloeiende planten die, over het hele jaar verspreid, bloeien.
 
Zo maken we met zijn allen hier een waar rustparadijs van de “Hooge gronden van Voorschoten” waar je op één van de bankjes heerlijk tot rust kan komen.
Dit alles komt natuurlijk niet vanzelf tot stand. Er zitten veel arbeidsuren in al het werk dat steeds gedaan moet worden. Als er niet regelmatig gewied wordt, zijn de mooie grindpaden na enkele weken een weiland geworden. En ook de klimop steekt dan weer snel de kop op en overwoekert alles. Het is daarom ook nodig dat er iedere week een middag gewerkt wordt op het kerkhof.
We doen dat op dinsdagmiddag, zomer en winter door. Alleen als het regent of sneeuwt, hebben we een vrije middag.
Op vrachtauto’s en bussen zie je vaak staan, ”wil jij onze nieuwe collega worden.” Dat zelfde wil ik jullie hier nu ook vragen. Door lichamelijke omstandigheden zijn twee van onze leden van het kerkhofteam gestopt met het werk hier. We zijn nu nog maar met drie mensen die hier continu werken. Gelukkig hebben we wel tijdelijke hulp gekregen van twee lieve dames waarvan een met haar man.
Maar toch zitten we op het randje van wat nodig is aan werk.
Dus ik zou zo zeggen “kom een keer op dinsdagmiddag kijken of het wat voor je is.”
We werken er van half twee tot half vijf en om half drie hebben we koffiepauze.
Het is heerlijk werken in de open lucht. En het geeft veel voldoening.
Op de open monumentendagen krijgen we van veel mensen te horen dat alles er zo netjes bij staat. Dat steekt ons weer een hart onder de riem. Waardoor we weer weten waarvoor we het doen. Dit openlucht monument verdient het om bewaard en onderhouden te blijven.
 
terug